al qərənfil bağışladım
o ağ çiçək verdi mənə
hikmətini sordum dedi:
istədim ki
sevgimizin
öz rənginə boyanılsın
bu ağ çiçək



bu şeir bir əziz dostunküdür.
ondan bu gözəl şeirə görə təşəkkür edirem.

ŞƏRQ QADINI

Gözəl bir şeir HÜSEYİN CAVİD dən…
Bu şeir 20nci əsirin əvvəllərində yazılıb, doğrudan qadınların övzası 100 il bundan qabaqdan ne qədər fərq edib?
Əyri oturub düz danışaq … ancaq hər şeyin boyası dəyişibdir.



ŞƏRQ QADINI

Mən nə idim? Şərqin əzilmiş qadını!
(Bir az sükut...)
Mən nə idim? Uf, onu heç sormayınız!
Varlığım bir quru heç!

Keçmişin ən qaba, ən vicdansız,
Kirli dırnaqları qəhr etdi məni.
Görmədim gün işığı;
Doğduğum gündən — əvət — tarixin
Paslı zəncirləri inlətdi məni.

Hər tərəfdən qara bir mövhumat
Pərdələr çəkdi həmən gözlərimə...
Qoparırkən fəryad,
Etdi qanun ilə din istehza
Mənim öksüzcə qırıq sözlərimə.

Yox, yalan söylədim, aldanmayınız;
Vardı bir çox tapınanlar da mana
Çünki pək dilbər idim,
Süslü kaşanələrin qoynunda,
Məni sarmışdı ipəklər, tüllər...
Ağlayırdım gülərək,
Alışıb məhbəsə, altun qəfəsə,
Söndürürdüm qaba şəhvətləri mən...
“Pək gözəlsən” — qaniçən sultanlar
Məni əyləncə yapar,
Çox zamanlar da bağışlar birinə,
“Ən nəfis işvəli bir qüvvə” — deyə.
Oh, nə miskincə həyat!?
Yeri gəldikcə atarlar Nilə,
Yaxud atəşkədəyə...

Duyğusuz tanrıya qurban olaraq,
Kül olurdum yanaraq, qıvrılaraq.
Daha dəhşətli bəla, — çirkin isən, —
Atacaqlar dərhal
Bir çuxur, bir quyuya, bir kanala.
Yapsalar hər qabalıq, alçaqlıq,
Baş əyərdim susaraq of demədən...
Bir zamanlar mən, əvət, bir heç idim,
Qismətim sillə, dayaq, könlüm əsir,
Bir böcəkdən də həqir.

İmdi lakin o tikənlərdən uzaq —
Gülərək, oynayaraq,
Yaşamaq zövqünü duymaqdayım ancaq, ancaq...
Yox, mən artıq sürünən heç deyilim,
Parçalanmış da qaranlıqdan hörülmüş
kəfənim,
Gəmirilməz beynim.
İştə ən şanlı üfüqlərdə uçan
Şərqin azadə, gülər bir qızıyam;
Uca həşmətli fəzalardan aşan
Pənbə bir yıldızıyam!..

Əfganistanda Türkcə Dərgi

Bu dərgi efganistanda çap olur...

BİLGİ

ancaq gəlin belə umaq ki "zəbane ozbəki" səhvən "Özbek türkce"sinin yerinə yazılıb... inşaallah

dünya uşaq günü

bugün internasiyonal uşaq gunüdür...
bu şeiri bütün azərbaycanın haqlarından caydırılmış uşaqlarına təqdim edirəm
şairin adını yazmiram...


تورك مدرسه سي


مدرسه ده موعلليم
يئنه دؤيدو اليمدن
باجارماديم فارسجاني
ايراد توتدو ديليمدن



دئديم : آغا موعلليم
وورما ، گؤينه دي اليم
نه دير آخي گوناهيم
توركودور منيم ديليم



ياپيشدي قولاغيمدان
دئدي : بوراخ توركونو
او قالدي ائوينيزده
اونوت گئتسين كؤكونو



اؤيره نمه سن آب – بابا
آچاجاقسان اليني
كؤتك يئيه ندن سونرا
اونودارسان ديليني



سنين هاران توركدور؟!
آذريسن ، آذري !
كيم اؤيره ديبدير سنه
بئله يانليش سؤزلري!



آخدي گؤزومون ياشي
تيتره دي ديل – دوداغيم
بئله يالان سؤزلره
اينانمادي قولاغيم




آنام مني اويدورماز
آتام مني آلداتماز
بو سؤزلرين هئچ بيري
منيم عاغليما باتماز



نييه منيم آديمي
سوروشمايير اؤزومدن
نييه سؤزون دوزونو
اوخومايير گؤزومدن



هركس يالان دانيشسا
آللاهين دوشماني دير
من كي يالان دئميرم
بو اونون يالاني دير



لايلاي دئييبدير آنام
منه بئشيكده توركو
دانيشميشيق هاميميز
ائوده – ائشيكده توركو



نه دن گرك يازماياق
ديليميزي كيتابا ؟
مدرسه ده نه اوچون
گلمه يك بيز حسابا؟



هئچ عاغليما سيغمايير
نه دير بونون جاوابي
سو يئرينه اوخويام
مدرسه ميزده آبي




يقين كؤتك يئمزديم
اوخوسايديم ديليمي
گؤينرتي دن سيخمازديم
قولتوغوما اليمي



قوي بؤيويوم بير اؤزوم
اولاجاغام موعلليم
اوندا چوخ ايش گؤره جك
بو گون گؤينه ين اليم



كيلاسيمدان گله جك
ائليميزين اؤز سسي
اولاجاقدير او زامان
توركون ده مدرسه سي

YUXU

bu şeiri bir xass zamanda yazmişam...
onu Luis karolun şeirinden ilham aldım.
(( life, what is it but a dream? ))


Yaşayış, sanıram bir yuxudur

Sənə sarılıb,
Sənin qucağında
İsti qollarına sarmaşıq tək
Sarışanda,
Sanki ən şirin rövyadəidim

Sən uzaqlara gedəndən bəri,
Mənə öz İsti əllərini çox görüb
Oları mene qıymayandan bəri,
Sen ayrılalı,
Sanki hər an
Məni dəhşətli qaralar basır...